- бетегелі
бетегелі жер — местность, где растёт (преобладает) перистый ковыль
Казахско-русский словарь. 2013.
бетегелі
Смотреть что такое "бетегелі" в других словарях:
тарлаулы — сын. Тарлау өскен, тарлауы мол. Бір жағы Құсмұрын саласына жалғасатын бетегелі кең тепсең, екінші жағы жағалай көк т а р л а у л ы, қара отты ашылауыт ой (С.Бегалин, Бала Шоқан, 5). Көк т а р л а у л ы, бұдыр бетегелі, моншақ жусанды Ұлытау жері… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
доқаба — (Жамб., Жуа.; Шымк., Кел.) түкті барқыт. Кісілерге д о қ а б а м е н тыстаған жастық тастады (Шымк., Кел.). Сайлардың бетегелі бұлымдары бір жері тақыр, бір жері ашақ, жасыл тозған д о қ а б а д а й (Ш. Мұрт., 41 ж. кел.). Барқыттың бұл түрін… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жабан — 1 Қ орда., Арал; Жамб., Шу; Қарақ.) жайылымға жақсы, бетегелі, от жер. Шөп шаппаған жылы малды қыстай ж а б а нғ а бағып шығамыз Қ орда., Арал). Малды ж аб а н ғ а жайса қыстан күйлі шығады (Қарақ.) 2 (Гур., Есб.) тепсең. Ж а б а н жерге қону… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сары оба — (Қар.) бетегелі шөбі бар, адырлы жер … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
алқалы — сын. Алқа өсімдігі өскен, алқасы бар. Кешегі көгілдір белең, қияқты өзек, а л қ а л ы тау, бетегелі жон жота, бүгінде аппақ қар жамылып, қылаң қағады (Ер есімі., 110) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кер — I зат. г е о г р. Керіліп (созылып) жатқан биік жер. Мал к е р д е жайылып жатыр. Түсіндірме сөздікте жер бедеріне байланысты жалаң, жүрекше, к е р, мұрын, текше сөздері жоқ (Қаз. әдеб., 28.08. 1987, 14). Кер бетеге. бот. Қырда өсетін бетегенің… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мық — жусанды. Мық жусан өскен, мық жусаны мол. Изенді, м ы қ ж у с а н д ы, бетегелі, Ақ көде, малға шүйгін шөп, аман бол! (Нар заман, 340) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сағызды — сын. Сағыз өскен, сағызы көп. Ал біздің қыстаудан қозы көш жердегі мешіттен әрі ассаң – шағырлы, баялышты, с а ғ ы з д ы, көкпекті, қияқты, жыңғылды, тобылғылы, изенді, бетегелі, бұйырғынды қалың құмның ортасына кіресің (Ө.Қанахин, Жер басып., 9) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
татыралы — сын. Татыра өскен, татырасы мол. Арқаның бетегелі беліне, тобылғылы төбесіне, т а т ы р а л ы тауына шықсаң, оның шалғынды бауырында ақтылы қойды алдына салған жігерлі жастарды көресің (Еңбек туы, 03.08.1966) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шайқурайлы — сын. Шайқурай өскен, шайқурайы мол. Қой бозды, бетегелі, жусанды, изенді, ш а й қ у р а й л ы, бұршақты жайылымды сүйсіне оттайды (Қазақст. ауыл шаруаш., 1965, №10, 32) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
